Αγαπητέ Αλήτη,
Πέρσι τέτοιο καιρό γνώρισα έναν τρομερό τύπο. Υπέροχος σε όλα. Λίγο μικρότερός μου (αυτός 24, εγώ 27) αλλά πραγματικά αρκετά ώριμος για το νεαρό της ηλικίας του.
Τα πάμε πολύ καλά. Έχουμε παρόμοια αίσθηση του χιούμορ και το σεξ είναι φοβερό.
Έχει περάσει αρκετός καιρός, αλλά ακόμη και σήμερα νιώθω πεταλούδες στο στομάχι κάθε φορά που πρόκειται να τον συναντήσω.
Αρχικά, η σχέση μας ξεκίνησε σαν μια περιπέτεια. Βρισκόμασταν πού και πού. Μια φορά στο τόσο. Έπειτα, όμως, γνωριστήκαμε καλύτερα και εγώ άρχισα να νιώθω την ανάγκη να τον βλέπω όλο και πιο πολύ. Βλέπεις, μιλάμε για κελεπούρι. Άργησα να το καταλάβω, αλλά το κατάλαβα όταν το απλό σεξ, είχε καταντήσει έρωτας. Για μένα τουλάχιστον.
Ένα βράδυ ο Έτσι ήρθε από το σπίτι μου. Μαγειρέψαμε μια γαμάτη ιταλική μακαρονάδα, φάγαμε, βλέποντας ταινιάκι μπροστά από την τηλεόραση και καθώς σηκώθηκα να μαζέψω τα πιάτα, με άρπαξε και καταλήξαμε να κάνουμε το καλύτερο σεξ μας στο πάτωμα του σπιτιού.
Η ταινία είχε παίξει 3 φορές στο repeat και εμείς κάναμε έρωτα χωρίς σταματητό. Στην after sex κουβεντούλα μας, κατέληξα να του λέω πόσο πολύ τον γουστάρω, ότι νιώθω ερωτευμένη μαζί του και ότι σκέφτομαι πως αφού περνάμε τόσο καλά, μάλλον ήρθε η ώρα να το σοβαρέψουμε.
«Καλό δεν είναι και το σκέτο σεξάκι;» αποκρίθηκε εκείνος. Και έπειτα ξεκίνησε κάτι θεωρίες ότι δήθεν είναι κακό να κοιμάσαι μόνο με ένα άτομο, καθώς μπορεί να καταλήξει βαρετό. Φρόντισε φυσικά να τονίσει ότι προφανώς και του αρέσω και ότι αν αυτό δεν ίσχυε δεν θα περνούσε χρόνο μαζί μου.
Έκανα το λάθος και επέμεινα. Μου είπε ότι νιώθει πως προσπαθώ να τον αλλάξω. Δεν τον κατάλαβα εκείνη τη στιγμή. Και εξακολουθώ να μην τον καταλαβαίνω.
Είσαι άντρας και ίσως καταλαβαίνεις καλύτερα. Είμαι ανόητη; Του αρέσω, αλλά όχι τόσο ώστε να του αρέσω ΜΟΝΟ εγώ;
Να τονίσω: Συνεχίζουμε να βλεπόμαστε, αλλά πλέον είναι λίγο αμήχανο. Νοιάζομαι για αυτόν, αλλά δεν ξέρω… μήπως βασανίζω τον εαυτό μου κρατώντας τον στη ζωή μου;
Με αγάπη,
Η Έτσι του Έτσι
Αγαπητή Έτσι του Έτσι,
Λαμβάνω πολλά μηνύματα σαν το δικό σου.
Τα περισσότερα είναι λίγο πιο εκτενή. Είναι σειρές ολόκληρες, με πολλές σεζόν και πολλά επεισόδια –το Riverdale ωχριά μπροστά τους– στις οποίες οι πρωταγωνιστές είναι μπλεγμένοι σε καταστάσεις και επικοινωνίες που δεν μπορώ να κατανόησω.
Έχουν τόσες λεπτομέρειες που το μόνο που καταφέρνουν να κάνουν είναι να με μπερδεύουν.
Το δικό σου μήνυμα περιείχε μόνο μια ταινία –η οποία βέβαια έπαιξε 3 φορές στο repeat– και όχι σειρά πολλών σεζόν. Για αυτό και το επέλεξα. Γιατί ήταν απλό, λιτό και απέριττο, αλλά στον πυρήνα του είχε το ίδιο καυτό ερώτημα…
«Μπορώ να πείσω τον άνθρωπο για τον οποίο είμαι τρελή να είναι εξίσου τρελός για εμένα;»
Σύντομη απάντηση: ΌΧΙ.
Μακροσκελής απάντηση: Σίγουρα όχι.
Όμως, την πιο –ίσως– θλιβερή και –σίγουρα– ηχηρή απάντηση πρέπει να την δώσεις εσύ στον εαυτό σου. Κανένας Αλήτης, καλή μου Lady δεν θα στην δώσει…
Αυτός ο άνθρωπος σε γουστάρει, αλλά όχι με τον τρόπο ή στον βαθμό που θα ήθελες.
Κρατώντας αυτό ως δεδομένο θα πρέπει να αποφασίσεις τι θα κάνεις για αυτό. Είσαι σε θέση να είσαι φίλη ή ίσως περιστασιακή ερωμένη με αυτόν τον άντρα που είναι λιγότερο τρελός για σένα, από ό,τι είσαι εσύ για αυτόν;
Πριν πάρεις την όποια απόφαση σκέψου ότι:
Α) Δεν πρέπει να νιώθεις άσχημα με την απόφαση που θα πάρεις.
Β) Δεν θα μπορέσεις να δυσανασχετίσεις μαζί του για κανέναν λόγο, αφού θα πάρει το χρίσμα του fuck boy με τις ευλογίες σου.
Γ) Δεν θα μπορέσεις να ζητήσεις ποτέ κάτι περισσότερο, από το ό,τι θα συμφωνήσεις.
Αν η απάντηση και στις τρεις ερωτήσεις δεν είναι «ΝΑΙ», τότε σου προτείνω να αφήσεις αυτή τη σχέση να ξεκουραστεί. Για όσο χρόνο σου πάρει να κάνεις «ναι» τα «όχι». Για όσο χρειαστείς μέχρι να βρεις κάποιον που θα το βλέπει όπως εσύ. Ή για όσο χρόνο πάρει μέχρι το fuck boy να επιστρέψει και να σου πει πως έγινε παιδί για σπίτι. Για το δικό σας σπίτι.
Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα, για να βασανίζεσαι, κουκλίτσα. Πραγματικά… Τόσα πολλά σε αυτή τη ζωή.
Έχω μάθει πως η δουλειά μας, ως άντρες, δεν είναι να γίνουμε ένα από αυτά τα πράγματα στη ζωή μιας γυναίκας. Και κάπως έτσι έγινα καλύτερος σύντροφος.
Εσύ… έμαθες ποτέ κάτι που σε έκανε καλύτερη;
Δικός σου,
Ο Αλήτης