Γεια σου φίλη,
Προσφάτως έγινα μάρτυρας ενός περιστατικού, το οποίο, αν δεν με έκανε να εκνευριστώ, θα με έκανε σίγουρα να γελάσω.
Μην με πεις μαύρη γάτα, αλλά μια κοπέλα –άλλη κοπέλα από αυτήν για την οποία σου μίλησα σε προηγούμενη συνάντησή μας– οδηγούσε, όταν το φανάρι που βρισκόταν μπροστά στα μάτια της έγινε πορτοκαλί και καθώς γνώριζε πως σύντομα θα γινόταν κόκκινο, φρέναρε, για να αποφύγει τα χειρότερα.
Τελικά τα χειρότερα ήρθαν με φόρα κατά πάνω της, καθώς ο τύπος που οδηγούσε ένα επαγγελματικό φορτηγάκι δεν είχε την ίδια αντίληψη για τα χρώματα και σε μια προσπάθειά του να υπερβεί τους νόμους της φυσικής, πίστεψε πως το δικό του αμάξι θα περνούσε, πριν το φανάρι γίνει κόκκινο, ακόμη κι αν θα χρειαζόταν να περάσει πάνω από αυτό της κοπέλας, προκειμένου να τα καταφέρει.
Εγώ ήμουν ο άνθρωπος που οδηγούσε το τρίτο αμάξι στη σειρά και –ευτυχώς να λες– έπαιξα τον ρόλο του κομπάρσου, καθώς δεν ενέδωσα στην επίμονη πρόταση των προπορευόμενων για μια γαμάτη καραμπόλα.
Ο τύπος κατέβηκε από το φορτηγάκι του, ξεκίνησε να φωνάζει στην κοπέλα και, καθώς η ένταση της φωνής μας προσαρμόζεται συνήθως σε εκείνην της φωνής του συνομιλητή μας, αυτή ξεκίνησε, επίσης, να του φωνάζει.
Μέσα στα ανακατεμένα –μάλλον λόγω της σύγχυσης– λόγια του, είπε σε αυτήν πως ΔΕΝ της επιτρέπει να του μιλά έτσι, καθώς έτσι δεν του μιλά ούτε η κόρη του ούτε η γυναίκα του.
Και παρότι ο άνθρωπος αυτός ήταν πατέρας και σύζυγος δύο εκ των 1,8 δισεκατομμυρίων γυναικών που έχουν έμμηνο ρύση, κάθε f*cking μήνα, διάνθισε το επιθετικό του λογύδριο με πολλαπλές και αλλεπάλληλες παρανοήσεις γύρω από αυτό το θέμα.
«Δεν φταίμε εμείς αν εσύ έχεις περίοδο και δεν βλέπεις μπροστά σου» της είπε με πολύ ύφος και την πρόσταξε να πάει να πλύνει κάνα πιάτο…
Γιατί έτσι. Ή μάλλον γιατί κάθε σεξιστική επίθεση που σέβεται τον εαυτό της ξεκινά από το WC και καταλήγει στην κουζίνα.
Εγώ και μερικοί άλλοι παρευρισκόμενοι προσπαθήσαμε –με σχετική παραδόξως θα έλεγα επιτυχία– να τον ηρεμήσουμε, αφού πρώτα είχαμε συμπαρασταθεί στην κοπέλα, η οποία ξέραμε καλά πως ΔΕΝ έφταιγε.
Ξέραμε, ακόμη, ότι και να έφταιγε αυτό δεν επέτρεπε στον άλλον εμπλεκόμενο να επιτεθεί κατά τέτοιον τρόπο προς τη θηλυκότητά της.
Κάτι που δεν ξέραμε, όμως, είναι ότι πολύ σύντομα οι ατάκες του κυρίου θα αποδεικνύονταν πέρα από άχαρες και προσβλητικές, παντελώς αναληθείς και άτοπες.
Ελάχιστες μέρες αργότερα, καθώς σέρφαρα στον αχανή, μα γοητευτικό κόσμο του διαδικτύου, στην αντίληψή μου έπεσε μια πρόσφατη μελέτη, η οποία κατέληγε στο συμπέρασμα ότι οι γυναίκες –παρά τα όσα ακούγονται– διατηρούν σχετικά σταθερή την ικανότητά τους να πλοηγούνται στον χώρο και να επικοινωνούν με τους γύρω τους και το περιβάλλον, ακόμη κι αν αιμοραγούν.
Γιατί, ημιμαθή φίλε οδηγέ του φορτηγακίου, αποδείχθηκε πως οι ορμονικές διακυμάνσεις που όντως υφίστανται κατά της διάρκεια της περιόδου, καμία σχέση και σύνδεση δεν έχουν με την οδηγική ικανότητα της φίλης, πάνω στην οποία ΕΣΥ –για να λέμε και του στραβού το δίκιο– στούκαρες με περίσσεια δύναμη και σθένος.
Ο οδηγός αυτός δεν ήταν, βέβαια, μόνος.
Δεν εννοώ στο όχημα –σε αυτό από όσο είδα δεν είχε καμία απολύτως συνοδεία.
Εννοώ ότι δεν ήταν μόνος στα «πιστεύω» του.
Και επειδή οι ερευνητές το ήξεραν αυτό προχώρησαν σε πείραμα, γιατί ό,τι και να λέγαμε εμείς είχε έρθει η στιγμή να μιλήσει κάποιος στη γλώσσα της αλήθειας.
Στην έρευνα συμμετείχαν αρκετές γυναίκες, ηλικίας 18-35 ετών, οι οποίες δεν χρησιμοποιούσαν ορμονικό αντισυλληπτικό χάπι, δεν είχαν υποκείμενα νοσήματα, αλλά είχαν φυσιολογική διάρκεια κύκλου –δηλαδή κύκλο διάρκειας 21-35 ημερών.
Σε βάθος 80 ημερών –περίπου δηλαδή τριών περιόδων– οι συμμετέχουσες κλήθηκαν να συμπληρώσουν ορισμένα τεστάκια και να φέρουν σε πέρας μερικές νοητικές, μνημονικές και λεκτικές δοκιμασίες. Κρίθηκαν, επίσης, και για την ικανότητα πλοήγησης ή αντίληψης του χώρου. Τις πήγαν, λέει, σε εργαστήρια υπολογιστών, τις έδωσαν ασκησούλες για το σπίτι και παραλλήλως τις έλεγαν «κάνε λίγο φτου», για να ελέγχουν μέσω του σάλιου, τα επίπεδα των ορμονών.
Όλα αυτά γίνονταν ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Πριν την περίοδο, μετά την περίοδο, κατά τη διάρκεια της περιόδου.
Και ξέρεις τι είδαν;
Είδαν ότι παρότι σε ορισμένες περιπτώσεις οι ορμόνες έκαναν πράγματι πάρτι –και για αυτό είναι απολύτως υγιές μερικές φορές να νιώθεις πως δεν ελέγχεις τα νεύρα, τον θυμό ή άλλες διαθέσεις– υπήρχε εξαιρετική συνέπεια στα αποτελέσματα που αφορούσαν τις γνωστικές τους ή αντιληπτικές τους ικανότητες.
Οι ειδικοί, συμπλήρωσαν –μην πει αύριο-μεθαύριο κανείς κακοπροαίρετος πως δεν το είπαν– πως φυσικά μια μεταβλητή είναι η ίδια η γυναίκα που… περιοδεύει. Κι αυτή η μεταβλητή δεν μπορεί να εξεταστεί στο πλαίσιο μιας έρευνας. Γιατί σου λέει η άλλη εν μέσω περιόδου μπορεί να πετάει και εσύ μπορεί να σέρνεσαι, να μην μπορείς να πάρεις τα πόδια σου, να μην μπορείς να δουλέψεις, να διαβάσεις, να μην μπορείς καν να ζήσεις.
Επίσης, η Liisa Galea, πρόσθεσε ότι τα αποτελέσματα αυτά δεν σημαίνουν σε καμία περίπτωση πως οι ορμόνες δεν επηρεάζουν με τον δικό τους τρόπο τη νόηση. Απλά ακόμη και να το κάνουν –στην περίπτωση τουλάχιστον της έμμηνου ρύσης– δεν το κάνουν τόσο επιδραστικά, όσο ο οδηγός του –πλέον στραπατσαρισμένου– βαν πίστευε ότι το κάνουν.
Έκλεισα την καρτέλα και έστειλα το link της έρευνας στη νέα μου φίλη και οδηγό του –επίσης πλέον στραπατσαρισμένου– αυτοκινήτου.
Της είπα πως είναι βαριά η κούπα να είσαι γυναίκα σε έναν κόσμο που μερικές φορές είναι λες και φτιάχτηκε για ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΣΧΕΤΟΥΣ άντρες.
Συνέχισα, λέγοντας πως γεμίσαμε δράκους, μύθους και παραμύθια.
Για αυτό κερνάω σήμερα σε σένα –που είσαι επίσης φίλη μου καλή– μια δόση αλήθειας.
Για ακόμη λιγότερους δράκους, με τους οποίους δεν ταιριάζει μια πριγκίπισσα όπως είσαι εσύ, εδώ μπορείς να βρεις ακόμη περισσότερες αλήθειες –και μάλιστα με το κουπόνι LO35 τις βρίσκεις με έκπτωση -35%.
Γιατί, όπως λέει ο Βασιλάκης ο Παπακωνσταντίνου «ευτυχώς που δεν χάθηκε ο έρωτας, ευτυχώς που υπάρχουν επιστήμονες»…
Τι; Δεν λέει έτσι;
Πολλά φιλία,
Ο Αχιλλέας από την ομάδα του LadiesOnly