Όλοι, θα μου πεις, και δεν θα έχεις και άδικο. Ο χωρισμός είναι ένα μικρός θάνατος που λένε – και όχι τυχαία. Όμως, υπάρχει ένας τύπος χωρισμού που μας πονάει περισσότερο από τους άλλους. Δεν το λέμε εμείς, το λέει η επιστήμη. Έχεις απορία να δεις ποιος; Τότε συνέχισε να διαβάζεις!
Αρχικά να ξεκινήσουμε με τους 5 διαφορετικούς τρόπους απόρριψης και πώς αυτοί μας επηρεάζουν. Έχουμε και λέμε:
- Η απόρριψη του… φαντάσματος!
Εκεί που ήταν όλα καλά, ξαφνικά ο λεγάμενος γίνεται… Λούης. Εσύ μένεις να ακούς την σιωπή και να αναρωτιέσαι πως είναι δυνατόν να μην είχες παρατηρήσει ποτέ πόσο θόρυβο πραγματικά κάνει. Το κινητό δεν αναβοσβήνει, στο τσατ έχει πέσει άκρα του τάφου, κανείς δε χτυπάει την πόρτα (ούτε καν ο βοριάς), και εσύ θέλεις να τραβήξεις τις κοτσίδες σου, τις κοτσίδες της διπλανής σου, αλλά κυρίως να κάνεις κοτσίδες σε αυτόν και να τον ξεμαλλιάσεις. Τι μας πυροδοτεί όμως στην ψυχολογία μας; Όπως λέει η Geraldine Downey, Ph.D, που είναι καθηγήτρια στο Columbia University και κάνει έρευνα την απόρριψη και στην σχέση της με την ψυχολογία, το να εξαφανίζεται ο άλλος μας κάνει να νιώθουμε ότι κάτι κάναμε λάθος και επίσης μας κάνει ιδιαίτερα νευριασμένους.
- Η απόρριψη του… στεγνά όχι!
Ο χωρισμός… τραβάω το τσιρότο! Μπορεί να πονάει αρκετά εκείνη τη στιγμή, αλλά είναι ο λιγότερο οδυνηρός γιατί μετά από αυτόν μπορούμε να κλείσουμε την πόρτα, το παράθυρο, την μπαλκονόπορτα, ό,τι έχει κανείς, και να πούμε το ευλογημένο ‘πάμε για άλλα’. Όποιο λόγο και να είχε, είτε τον μοιράζεται μαζί μας είτε όχι (μοιράσου βρε παιδί μου και εσύ μη μας φάει η απορία), το σημαντικό είναι ότι έβαλε τελεία και παύλα και ξέρεις πως όσο και να χτυπηθείς, η ιστορία αυτή τελείωσε.
- Η απόρριψη του… δεν φταις εσύ!
Αυτό το είδος απόρριψης είναι εξαιρετικά οδυνηρό, και μάλιστα έρευνες έχουν δείξει ότι μπορεί να πονάει τόσο πολύ όσο και ο σωματικός τραυματισμός. Τα καλά νέα εδώ είναι ότι πρώτον, ο λεγάμενος προσπαθεί να σε κάνει να νιώσεις καλύτερα άρα δεν είναι και εντελώς βλαμμένος, και δεύτερον, όσο και αν σου ακούγεται σαν δικαιολογία το ‘δε φταις εσύ, εγώ φταίω’, οι πιθανότητες είναι πως σου λέει την αλήθεια. Άρα; Άρα, προχωράμε. Η έρευνα που σου είπαμε πριν δείχνει επίσης πως ο πόνος από αυτού του είδους την απόρριψη μπορεί να μειωθεί όσο ανεβάζουμε την επιμονή μας. Και όχι, αυτό δε σημαίνει επιμονή στην ίδια σχέση, αυτό σημαίνει επιμονή στο ότι θα βρεις την καλύτερη σχέση για εσένα στο μέλλον.
- Η απόρριψη του… πρέπει να αλλάξεις!
Στο άκουσμα αυτής της απόρριψης, ξαφνικά μπορείς να γράψεις βιβλίο με τίτλο ‘πως να χτυπήσετε τον συνομιλητή σας με 100 διαφορετικούς τρόπους’. Σου βγαίνει από μέσα σου η φεμινίστρια, η τίγρης, η κρυμμένη kickboxer, ό,τι θες σου βγαίνει. Όμως! Κάποιες φορές, είναι ενδιαφέρον να ακούσουμε τι μας λέει ο λεγάμενος. Δεν σημαίνει ότι θα αλλάξουμε για να είμαστε μαζί του, αλλά μπορούμε να το πάρουμε σαν μια αποτυχημένη συνέντευξη για δουλειά, που στο τέλος μας λέει ο προϊστάμενος γιατί δεν την πήραμε. Ναι μεν εκνευριστικό, αλλά μπορεί να είναι πολύ μα πολύ εποικοδομητικό.
- Η απόρριψη του… υπάρχει άλλη!
Εδώ είμαστε. Τα πιάσαμε τα λεφτά μας. Μπήκε το νερό στο αυλάκι. Διάφορες άλλες παροιμίες μπορούν να μπουν εδώ, αλλά εμείς λέμε να πάμε κατευθείαν στο ψητό. Αυτή είναι η απόρριψη που πονάει περισσότερο και θα την δούμε λιγάκι πιο αναλυτικά. Και για να μην την λέμε ‘η απόρριψη του… υπάρχει άλλη’, θα την πούμε ‘η συγκριτική απόρριψη’. Ακούγεται πιο σικ.
Η συγκριτική απόρριψη
Είναι το γνωστό και πολύ οδυνηρό ‘υπάρχει κάποια άλλη’. Είναι η στιγμή που μπορεί να ακούς μόνο ροκ και τζαζ αλλά ξαφνικά ξυπνάει μέσα σου η Άντζελα Δημητρίου και θέλεις όχι μόνο να πέσεις στα πατώματα αλλά ιδανικά να πας κάτω από αυτά και κρυφτείς για το υπόλοιπο της ζωής σου.
Η συγκριτική απόρριψη σημαίνει ότι δεν έκανες εσύ λάθος, δεν θα ακούσεις το κλασσικό ‘δεν είσαι εσύ, εγώ είμαι’, δεν θα παίξει τσακωμός που θα έχουν να συζητάνε οι γείτονες για μήνες, ούτε θα σου την… κάνει με ελαφρά. Σημαίνει ότι έχει αποφασίσει να είναι με κάποια άλλη. Απλά.
Μα γιατί τόσος πόνος;
Αν αναρωτιέσαι τώρα γιατί αυτή η απόρριψη πονάει τόσο πολύ και γιατί αυτός είναι ο χειρότερος χωρισμός, η απάντηση πιθανότατα να μην είναι αυτή που σου έρχεται πρώτη στο μυαλό. Δεν είναι ούτε που θα τελειώσει την πέμπτη σεζόν της σειράς που βλέπατε μαζί με την άλλη, ούτε το ότι θα χάσεις τις κοινές σας παρέες, ούτε ότι θα ξεβολευτείς – δεν είναι καν ότι τον αγαπάς τόσο και θα τον χάσεις.
Ο πόνος βρίσκεται κρυμμένος κάπου αλλού, όπως μας λέει η έρευνα που έγινε από τον Sebastian Deri και την Emily M. Zitek και ονομάζεται ‘Did You Reject Me for Someone Else? Rejections That Are Comparative Feel Worse’. Που είναι ο πόνος λοιπόν; Οέο;
Είναι βαθιά κρυμμένος στην ψυχολογία μας, σε εκείνο το εκνευριστικό και αναγκαστικό κομματάκι του εαυτού μας που μας λέει ότι πρέπει να ανήκουμε κάπου. Όταν λοιπόν ο χωρισμός συμβαίνει επειδή υπάρχει κάποιος άλλος, τότε μέσα μας αυτόματα γίνεται η πυροδότηση της ανασφάλειας που μας κάνει να νιώθουμε μόνοι στον κόσμο και διαφορετικοί από όλους τους άλλους (με την κακή έννοια).
Τώρα λοιπόν που ξέρεις γιατί πονάει περισσότερο αυτού του είδους ο χωρισμός, μπορείς να τον αντιμετωπίσεις πιο εύκολα αλλά και να βοηθήσεις κάποια φίλη σου που μπορεί να υποφέρει από αυτό. Κάνε share αυτό το άρθρο με όποια πιστεύεις ότι μπορεί να την ενδιαφέρει και μη ξεχάσεις να μας ακολουθήσεις στα social media, καθώς και στο κανάλι μας στο YouTube. Τα λέμε ξανά, σύντομα!
